به نقل از «عصر ایران»

چرا بعضی از بچه‌ها نسبت به سایرین ریسک پذیرترند ؟

تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۳۹۸۸۹

آیا ریسک پذیری بچه‌ها صرفاً بر اساس شخصیت است یا اینکه محیط‌های کودکان به شکل گیری تمایل در ریسک پذیری کمک می‌کند؟

یک مطالعه جدید توسط محققان آزمایشگاه توسعه اجتماعی و یادگیری دانشگاه بوستون نشان می‌دهد که کودکان با پیشینه‌های اجتماعی-اقتصادی مختلف زمانی که در یک موقعیت پرخطر قرار می‌گیرند، تصمیم‌های متفاوتی می‌گیرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیتر بلیک، یکی از نویسندگان مطالعه و دانشیار روانشناسی کالج هنر و علوم دانشگاه BU، می‌گوید: در حالی که روانشناسان این نظریه را مطرح کرده اند که ثروت و موقعیت اجتماعی والدین ممکن است بر ترجیحات خطر فرزندانشان تأثیر بگذارد، این مطالعه اولین شواهد تجربی را برای حمایت از این فرض ارائه می‌دهد.

بلیک می‌گوید: امیدوارم این مطالعه و همچنین سایر مطالعات آینده توسط آزمایشگاه ما و سایر افراد دیدگاه‌ها را تغییر دهد.

او می‌گوید این تحقیق شواهدی را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد تصمیم‌های پرخطر در دوران کودکی همیشه منعکس کننده قضاوت ضعیف یا عدم کنترل خود نیستند.

کودکان ممکن است به طور منطقی ریسک را زمانی که در محیطشان منطقی است انتخاب کنند و زمانی که اینطور نیست از خطر اجتناب کنند.

بلیک می‌گوید امیدوار است والدین، معلمان و دیگران که کودکی را در حال انتخاب‌های پرخطر می‌بینند، مکث کنند و فکر کنند که چنین تصمیم‌هایی ممکن است با توجه به شرایط کودک منطقی باشد.

زمینه‌ی فرضیه تحقیق بلیک، که به عنوان نظریه حساسیت به ریسک رشدی شناخته می‌شود، از مشاهدات نحوه رفتار حیوانات در موقعیت‌های جستجوی غذا استخراج شده است.

این تئوری پیشنهاد می‌کند، ارگانیسم‌های در حال توسعه یاد می‌گیرند که از استراتژی‌های مختلف خطر بر اساس در دسترس بودن منابع و میزان نیازهایشان استفاده کنند.

به عنوان مثال، روباهی که به خوبی تغذیه شده است، زمانی که مقدار کمی غذا به راحتی در دسترسش باشد، بعید است که برای یک وعده غذایی بزرگ وارد قلمرو خطرناکی شود.

با این حال، روباه گرسنه به احتمال زیاد برای سیر کردن خود قدرت ریسک بالایی دارد.

برای آزمودن کاربرد‌های انسانی این نظریه، بلیک و همکارش، ترزا هاروی آزمایشی طراحی کردند تا ببینند آیا اولویت‌های ریسک کودکان بر اساس وضعیت اجتماعی-اقتصادی و اندازه پاداش‌های ارائه شده متفاوت است یا خیر.

ده‌ها کودک بین ۴ تا ۱۰ سال در این مطالعه شرکت کردند که در چندین سایت تحقیقاتی در بوستون از جمله موزه علوم انجام شد.

به هر کودک این حق انتخاب داده شد که تعداد مشخصی برچسب را بپذیرد یا یک چرخ را بچرخاند تا احتمال ۵۰/۵۰ برای گرفتن برچسب‌های بیشتر داشته باشد و یا اصلاً هیچ برچسبی دریافت نکند.

پس از چند دور تمرین آسان که اطمینان می‌داد شرکت‌کنندگان تکلیف را درک می‌کنند، به کودکان انتخاب‌های سخت‌تری داده شد، از جمله گزینه‌ای با پاداش بزرگ (چهار برچسب نگه دارید، یا بچرخانید تا احتمال دریافت هشت برچسب یا هیچ برچسب را داشته باشید) و یک گزینه با پاداش کوچک (نگه داشتن) دو برچسب یا چرخش برای احتمال گرفتن چهار برچسب یا هیچ برچسب).

در حالی که بچه‌ها در آزمایش شرکت می‌کردند، والدین آن‌ها فرم‌های جمعیت شناختی را پر کردند که شامل سؤالاتی در مورد سطح تحصیلات و درآمد والدین بود.

هنگامی که محققان داده‌های خود را تجزیه و تحلیل کردند، دریافتند که کودکان خانواده‌هایی با وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تر نسبت به کودکان خانواده‌های دارای موقعیت بالاتر، احتمال بیشتری برای ریسک کردن و چرخاندن چرخ در آزمایشی با پاداش بزرگ داشتند.

وضعیت اجتماعی و اقتصادی تفاوت معنی داری در کارآزمایی با پاداش کوچک ایجاد نکرد.

بلیک می‌گوید: بچه‌هایی که وضعیت اجتماعی-اقتصادی پایین‌تری داشتند، از الگوی پیش‌بینی‌شده توسط تئوری پیروی کردند. آن‌ها مانند روباه گرسنه رفتار می‌کردند.

آن‌ها به احتمال زیاد برای دریافت پاداش بزرگتر ریسک می‌کردند و وقتی نوبت به پاداشی با ارزش کمتر می‌رسید، گزینه خاصی را انتخاب می‌کردند تا چیزی به دست آورند.

این مطالعه همچنین نشان داد که پسران بیشتر از دختران در تصمیم گیری‌های پرخطر شرکت می‌کنند، اما تفاوت‌های جنسیتی بر الگو‌های اجتماعی-اقتصادی مورد علاقه محققان تأثیری نداشت.

بلیک می‌گوید: سعی دارد خانواده‌های بیشتری را از سطح پایین‌تر مقیاس اجتماعی-اقتصادی انتخاب کند - اکثر خانواده‌های شرکت‌کننده تحصیلات خوبی داشتند و درآمد بالایی داشتند - بنابراین او می‌تواند آزمایش را دوباره اجرا کند و نتایج را با اطمینان بیشتری به دست آورد.

چرخاندن چرخ‌ها برای بردن برچسب‌ها سناریوی رایجی برای کودکان نیست و بلیک می‌گوید یافته‌های تحقیقاتی او ممکن است در هر موقعیتی صدق نکند.

او می‌گوید: اگر کودکی تصمیم می‌گیرد که مثلاً خطر پریدن از یک تاب را در طول استراحت بپذیرد، چنین تصمیمی شامل عوامل دیگری مانند فشار همسالان است که آزمایش‌های او برای توضیح آن‌ها طراحی نشده است.

اما بلیک معتقد است که یافته‌هایش به توضیح برخی از انتخاب‌های کودکان در سن مدرسه در زندگی روزمره کمک می‌کند.

برای مثال، یک کودک ممکن است به امید ایجاد یک دوستی ارزشمند، بخشی از ساندویچ خود را به همکلاسی خود بدهد.

کودکان همچنین تصمیم می‌گیرند که چقدر زمان و تلاش برای فعالیت‌های مختلف سرمایه گذاری کنند.

بلیک می‌گوید: شما به آن‌ها می‌گویید که انجام تکالیفشان بازدهی بلندمدتی دارد.

این تلاشی است که آن‌ها باید در حال حاضر، به جای بیرون رفتن برای بازی با دوستانشان صرف کنند؛ بنابراین، آن‌ها باید تصمیم بگیرند که آیا یک بازده فوری وجود دارد که می‌تواند آسان‌تر باشد در مقابل چیزی که ممکن است برای مدت طولانی نتیجه دهد یا نه و اینکه ارزش کدامیک بیشتر است.

این یافته‌ها این هفته در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: اجتماعی اقتصادی وضعیت اجتماعی بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۳۹۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، دبیر اجرایی سیزدهمین کنگره روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: از ابتدای تولد، کودکان و شیرخواران لازم است تحت نظر مراکز خدمات جامع سلامت بهداشتی، ارزیابی رشد و تکامل دریافت نمایند تا در صورت بروز اولین فاکتور‌های نگران کننده، خانواده به کارشناسان متخصص در این حوزه ارجاع داده شوند.

دکتر فاطمه محرری با اشاره به اینکه ۴ تا ۷ اردیبهشت ماه سیزدهمین کنگره روانپزشکی کودک و نوجوان در شهر مشهد برگزار شد، افزود: برخی از کودکان رشد و تکامل طبیعی را ندارند، به موقع صحبت نمی‌کنند و راه نمی‌روند و توانمندی‌های ارتباطی و اجتماعی متناسب با سن ندارند لازم است برای این کودکان به سرعت مداخلات تشخیصی و درمانی انجام گیرد.

وی گفت: شناسایی و درمان به موقع این اختلالات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است برخی از کودکان از اولین مراحل رشد دچار نقص هستند و برخی در سنین بالاتر شاهد کاهش توانمندی تکاملی آنها هستیم که برای هر دو گروه باید درمان‌های مورد نیاز در نظر گرفته شود. 

دکتر محرری با اشاره به اینکه از جمله اختلالات عصبی تکاملی می‌توان به اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود تصریح کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد رشد بیماران طیف اوتیسم هستیم، علاوه براین براساس ارزیابی‌های صورت گرفته ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند و در شهر مشهد این امار به ۱۰ درصد می‌رسد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: کودکان دچار اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی، شناختی، عاطفی و اجتماعی مناسبی ندارند، بدلیل توجه و تمرکز ناکافی افت عملکرد تحصیلی داشته، در روابط بین فردی کنترل تکانه ندارند و از صبر و حوصله کمی برخوردارند که این موضوع می‌تواند باعث نگرانی خانواده شود.

دکتر محرری با اشاره به اینکه اختلال اوتیسم بیشتر کودکان پسر را درگیر می‌کند، اما اگر کودک دختری به این اختلال دچار شود شدت بیماری اش بیش از پسران است، اظهار کرد: در این کودکان تماس چشمی، خنده اجتماعی و ارتباط کودک با والد کمرنگ است و از همان ابتدا والدین با این علائم هشدار دهنده روبرو می‌شوند، اما در برخی از کودکان بعد از دو سالگی کودک دچار افت عملکرد می‌شود.

وی با تاکید براینکه مهمترین علت مراجعه والدین به مراکز درمانی عدم گفتار کودک است این در حالی است که پس از بررسی‌های بیشتر تشخیص اوتیسم برای کودک گذاشته می‌شود و درمان‌های متناسب با شرایط کودک برای او در نظر گرفته می‌شود، اظهار کرد: کودکان طیف اوتیسم ضعف در حوزه‌های ارتباطی و اجتماعی داشته، علائق محدود و رفتار‌های کلیشه‌ای و تکراری دارند، بنابراین برای این کودکان درمان‌های مختلفی مانند گفتار درمانی، مشاوره و آموزش‌های ویژه، بازی درمانی، کار درمان ذهنی و حرکتی توصیه می‌شود.

دکتر محرری با بیان اینکه همکاران متخصص کودکان و نوزادان در حوزه اختلالات عصبی تکاملی مسلط هستند و اکثر خانواده‌ها در قدم اول با متخصص اطفال مشکل کودک را در میان می‌گذارند و در صورت لزوم به سایر کارشناسان ارجاع می‌شوند، ابراز کرد: در اختلالات خفیف شروع با دارو درمانی نیست، اما اگر در معاینه کودک شاهد اختلالاتی در خواب، پرخاشگری یا صدمه زدن به خود و دیگران باشیم، درمان‌های دارویی نیز برای کودک توصیه می‌گردد که هیچ گونه خطری برای سلامتی کودکان ندارند و اعتیاد آور نیست.

وی تاکید کرد: خانواده‌ها باید علائم هشدار دهنده را بشناسند و به موقع برای درمان مراجعه کنند تا از پیامد‌های نامناسب بعدی جلوگیری شود و کودک بتواند حضور موثری در اجتماع داشته باشد.